Birgün Gazetesi Yönetim Kurulu Lideri İbrahim Aydın, Muazzez İlmiye Çığ’ın vefatının akabinde tekrar gündeme gelen HZİ Nöropsikiyatri Vakfı yaptığı deneyleri anlattı.
Çığ’ın kurucusu olduğu vakıf, kardeşi Turan İtil’in 12 Eylül darbesi sonrası Erzurum 3 No’lu Askeri Cezaevi’nde siyasi tutuklular üzerinde yaptığı ilaç deneyleriyle biliniyordu.
‘KOMÜNİSTLERİ TEDAVİ ETMEK İÇİN’
“Saymıştım, 52 tane iğne vurmuşlardı bana” diyen Aydın, yaşadıklarını şöyle anlattı:
“Cezaevindeki direnişler çok değişikti aslında, kısaca bahsetmekten geçmeyeyim. Dava açıldıktan sonra bir periyot yumuşadı, zira mahkemelerde bunu lisana getirirdik, hata duyurusunda bulunurduk. ‘Cezaevinde azap var, bu şartta savunma yapamıyoruz, mahkemelere gelemiyoruz’ diye şiddetli itirazlarımız olurdu. Bundan hareketle biraz daha yumuşatırlardı işin doğrusu uygulamaları. Biraz daha rahat şartlarda yaşamak isterdik fakat muhakkak periyot sonra bu süratle değişti. Bilhassa tek tip elbise dayatması içerisine girdiler. Tek tip elbise dayatması, teslim almanın aslında şahikası. İnsanları topyekun teslim almanın bir aracı haline dönüştürmeye çalıştılar.
Biz başlangıç itibariyle bunu topyekûn reddettik, giymedik. Bir orta iç çamaşırlarla mahkemeye çıkarmaya çalıştılar. Mahkeme natürel ki o denli şartlarda mahkeme yapmayı reddetti ve hasebiyle bizi tekrar cezaevine gönderdiler. Uzun vakit bilhassa Erzurum -30, 35’leri görür soğuk. O şartlarda, tesadüfen kışa da gelmişti, tek tip elbise giymemek için direnmeye çalıştık. Bizi hücrelere atarlardı bunun için. İşte direndiğimiz, giymediğimiz için. Özel hücreler yapmışlardı. Bir insanın çömelerek durabildiği şekilde hücrelerdi bunlar, çok özel hücrelerdi. İçine su doldururlardı, hatta su buz tutardı.
Zaman vakit üzerinde elbise olmadan yalnızca küçük bir battaniye vererek hücrelere atarlardı bizi. Ona karşı uzun bir direniş sürdü. Olağan bu ortada şöyle bir şey de oldu onu atlamaktan geçmeyeyim. Bize bir orta bir bilhassa hücrelere götürüp çıkarırken ağır iğne vurmaya başladılar. Yani ne olduğunu bilmediğimiz usulde bu türlü bir anda işte 5 enjektörün, 6 enjektörün doldurulup iğne vurulduğu olaylar olmaya başladı. Hücreye giden arkadaşların çabucak hemen hepsine aşağı üst bu uygulamayı yapmaya başladılar. Hücreye giriyorsun 1 hafta sonra çıkıyorsun, girerken atıyorum 10 tane iğne yiyorsun çıkarken bir 10 tane daha iğne yiyorsun. Sonra 1 hafta sonra bir daha gidiyorsun tekrar o iğneyi vuruluyorsun.
Öyle bir ağır bir iğne vurma furyası başladı. Bir yandan da bizi havalandırmaya çıktığımız vakit bizi kulelerden gözleyen, hiç tanımadığımız tipler ortaya çıkmaya başladı. Birkaç ay sürdü bu uygulama. Saymıştım, 52 tane iğne vurmuşlardı bana. Sonra rastgele bir tesiri olmadı. Rastgele bir şey hissetmedim. Daha sonra bunun ne olduğunu araştırdık, öğrendik.
Siyasi mahkumlar üzerinde yapılan bir deney. Bilhassa Amerikan menşeli işte ‘Komünizm bir hastalıktır, münasebetiyle hastalık pekala tedavi edilebilir’ diye başlayan bir proje bu. Türkiye’de Turan İtil yürütüyor bu projeyi, komünistleri tedavi etmek için. Bunun birçok kabahat duyurusunu yaptık. Daha sonradan hastanelere götürdüler, incelediler, analizler yaptılar. Rastgele bir şey çıkmadı. Sanırım esasen yanlış bir ilaçmış herhalde ki, komünist fikir tedavi olmuyormuş. O periyotta direniş içerisinde olan, münasebetiyle hücreye giden, tek tip elbise giymeyen, hücreye giden çabucak hemen herkes o iğnelerden yedi.”
(ALINTI)